Ben jij de gezellige collega, die altijd wel iets te vertellen heeft? Of ben je de stille collega, die veel te vertellen zou kunnen hebben en toch net niet durft dit uit te spreken? Ben jij degene waar iedereen bij terecht kan en die altijd probeert om iedereen verder te helpen? Of komen ze bij jou aankloppen wanneer iets echt tot in de puntjes perfect uitgewerkt moet zijn? Of ben jij de plezantste, diegene die altijd wel een grapje kan uithalen en een luchtige dynamiek kan brengen?
Iedereen neemt een rol op in zijn werk. Dit groeit organisch, al vanaf de eerste dag dat je van start gaat. Ik vernam ooit van mijn collega’s dat ze bang waren van mij toen ik startte, niet dat ik er zo angstwekkend uitzie of overkom. Maar op mijn cv stond dat ik NLP gevolgd heb en toepas, en dat was door de leidinggevende aan het team doorgegeven als ‘iemand die kan manipuleren’. Ik heb NLP nog nooit gezien als een tool om te manipuleren. Voor mij is het een tool die inzichten geeft in hoe je via taal ervaringen opslaat en verbindingen legt tussen contexten, ervaringen en gedrag. En het geeft de mogelijkheid om hierin patronen te doorbreken en zelf te kiezen welke krachtigere of meer helpende verbindingen je wilt leggen. Dus ja, ik ben wel een fan van NLP maar ik ontleed mensen niet en zit niet in elk gesprek na te denken over welke programmatie iemand al heeft. Dat dachten mijn collega’s van toen dus wel en dus ja, dan krijg je al een rol toebedeeld.
De vraag is: weet jij welke rol je opneemt of toebedeeld krijgt EN wil je deze rol blijven opnemen?
Vraag jezelf eens af welke rol jij opneemt; ik noem er naast bovenstaande enkele andere op:
- De leider: of je nu leidinggevende bent of niet, van nature neem jij leiding over enkele taken of in gesprekken. Je voelt aan wat er leeft en je zorgt ervoor dat iedereen aan bod kan komen, waarbij je de neuzen in één richting kunt zetten.
- De presteerder: jij bent gericht op het behalen van successen en tot een goed einde brengen van taken. Je werkt hard en doelgericht.
- De loyale: jij bent trouw aan je werk, aan je team en je werkgever en je wordt gezien als een betrouwbaar teamlid.
- De klager: blijf je hangen en herhalen wat er niet goed loopt, zonder constructieve oplossingen aan te bieden?
- De redder: of misschien wil je iedereen redden, zelfs wanneer de anderen er niet om gevraagd hebben, jij neemt het voor hen op en neemt misschien wel taken uit handen, net om hen te redden?
- Het slachtoffer: zo klinkt het natuurlijk niet fijn, maar misschien voel je je hulpeloos of machteloos en kijk je naar anderen zoals de redder of de klager om iets voor jou mee op te lossen.
- De assertieve: kan jij benoemen waar het scheef loopt en ook benoemen wat wel werkt? En denk je actief mee naar constructieve oplossingen waarin iedereen een verantwoordelijkheid kan opnemen?
- De helper: wil je anderen helpen, net door hen in hun kracht te plaatsen, hen aan te moedigen, te steunen maar het wel zelf te laten doen?
- …
Deze lijst is helemaal niet volledig, want net zoals jouw team heel divers is, zijn rollen dit ook. Het is niet de bedoeling iedereen in een hokje te duwen en dan enkel nog daarop te reageren of van daaruit actie te nemen.
Welke rollen neem je graag en spontaan op? Welke zou je liever eens naast je neer leggen? En welke zou je willen leren?
Je kan de grenzen van jouw rol leren openstellen en andere rollen gaan verkennen – het hoeft niet allemaal vastgepind te zijn. En ja, dat gaat gepaard met een stuk onwennig zijn, nieuwe dingen leren, een beetje stuntelen in een nieuwe soort rol, steun zoeken hierin, uitwisseling mogelijk maken, … Een goede voorbereiding en hoe je dit kunt aanpakken, kan je bespreken met je loopbaanbegeleider. Misschien heb je graag net duidelijkheid over de verschillende rollen en misschien wil je de grenzen doorbreken – het is allebei goed en in loopbaanbegeleiding kan het allebei ruimte krijgen.
