Wie in een team werkt, denkt regelmatig aan zijn/haar collega’s en hoe zij ervoor staan. Een heel aantal medewerkers denken ook aan hun teamleider of coördinator: ze zien dat zij het ook zwaar hebben en ze willen hen niet nog extra belasten met hun zorgen.
Nu je elkaar niet meer tegenkomt in de gang, nu de weg naar het kantoor van je teamleider vaker is weggevallen door het thuiswerken, is het voor heel wat mensen moeilijker geworden om hun eigen zorgen, bekommernissen of wrevels te bespreken. De spreekwoordelijke drempel is hoger geworden om je coördinator aan te spreken. Hoe bouw je die drempel af, zowel als teamleider als medewerker?
Als teamleider kan jij ervoor zorgen dat je collega’s je aanwezigheid nog steeds voelen: korte telefoongesprekjes, een videocall tijdens de lunchpauze om het gewone contact te onderhouden, een mailtje met een leuke boodschap, …. Laat hen weten dat je het druk hebt, dat je ook niet alle antwoorden weet, dat ook voor jou het thuiswerken kan doorwegen én dat je er wel voor hen bent, dat ze zich niet moeten tegenhouden vanuit het idee dat ze jou nog meer belasten.
Heb je het als teamleider moeilijk om het allemaal te dragen? Heb je het gevoel dat je de last van je team toch niet erbij kunt nemen? Dan is het tijd om hulp in te schakelen: ook jij kan bij de bazen boven jou in gesprek gaan en je bekommernissen delen, ook jij mag het gewicht al eens bij anderen leggen. Of als je geen baas boven je hebt: herbekijk de prioriteiten, leg de lat lager, … Je hoeft niet altijd sterk te staan. Het maakt je net menselijk en toegankelijk om ook dit te delen. Heb je de indruk dat je niet binnen jouw organisatie hiermee terecht kunt? Dan wordt het tijd om externe hulp in te schakelen, zoals een loopbaanbegeleider.
Als medewerker is het aan jou om je teamleider toch om een gesprek te vragen, ook al wil je hem of haar ontzien van extra belasting. Als je coördinator niet weet waar jij mee zit of tegenaan loopt, kan hij/zij ook geen maatregelen nemen of je ondersteunen. Op welke manier pak je dit concreet aan? Verbindende communicatie kan hier een uitkomst in bieden.
Bij verbindende communicatie vertrek je vanuit de feiten die er zijn: tastbare wie, wat, waar, wanneer en hoe – antwoorden zijn hierbij belangrijk. Vervolgens kan je jouw gevoel uiten, zowel je bezorgdheid voor extra belasting bij je teamleider door dit gesprek als hoe jij je voelt bij alles wat er gaande is. Jullie hebben allebei noden en ook deze zijn belangrijk om te erkennen: jij hebt misschien nood aan een gesprek, aan maatregelen, aan ondersteuning bij je werk. Vanuit je bezorgdheid over je teamleider kan je hem/haar ook vragen naar zijn/haar noden. Om tenslotte een verzoek te doen, een vraag te stellen naar mogelijke oplossingen die zowel voor jou als je teamleider kunnen werken.
Ook in een team geldt het gezegde: gedeelde zorgen zijn halve zorgen, want iedereen kan een aandeel erin opnemen om samen naar oplossingen toe te werken. Laat je zorgen en bezorgdheden voor elkaar dus niet een eigen leven leiden: spreek ze uit, ga in open communicatie en kom er als individu en als team sterker uit.
